Βασίλης Αυλωνίτης

Βασίλης Αυλωνίτης (1904-1970)

Προερχόταν από πολύ φτωχή οικογένεια και αναγκάστηκε από μικρός να βγει στο μεροκάματο. Εργάστηκε έτσι σε ένα εργαστήριο τσαντών, αλλά κάθε φορά που το αφεντικό έλειπε απ’ το μαγαζί, αναλάμβανε τον ρόλο του διασκεδαστή των υπόλοιπων εργατών κάνοντας διάφορα αστεία. Στη συνέχεια έκανε πολλά επαγγέλματα μέχρι που βρέθηκε στο θέατρο Έντεν ως βοηθός σκηνικών. Εκεί μια μέρα, είτε για να του κάνουν πλάκα, είτε γιατί είχαν αντιληφθεί το κωμικό του ταλέντο, τον έσπρωξαν στη σκηνή, και ο Αυλωνίτης με το πηγαίο του χιούμορ, τους αυτοσχεδιασμούς και τις γκριμάτσες του κατάφερε να κάνει το κοινό να ξεραθεί στα γέλια. Από τότε καθιερώθηκε ως κωμικός ηθοποιός της επιθεώρησης. Φυσικά δε σπούδασε ποτέ ηθοποιός, μάλιστα λέγεται πως ήταν σχεδόν αγράμματος, έτσι έβαζε να του διαβάζουν το σενάριο και κάλυπτε τα κενά, είτε με τη βοήθεια του υποβολέα είτε με αυτοσχεδιασμούς.
Αξιοσημείωτο είναι πάντως πως δεν είχε δει παρά ελάχιστες από τις ταινίες του, και κάποτε, για αυτό το θέμα, είχε πει στον δημοσιογράφο Δημήτρη Λυμπερόπουλο: «Δημητράκη, θα τις δω στον άλλο κόσμο, όπου, δεν μπορεί, κάποιος Εβραίος ή Έλληνας θα έχει στήσει σινεμά…»

πηγές

http://koyinta.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=715&Itemid=67

http://www.matia.gr/7/73/7307/7307_1_1.html

http://www.sansimera.gr/biographies/97

Μεγάλη, τι μεγάλη, δεν είναι και σαν την Πελοπόννησο!

από το
http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=m9xCsmx-RyY&feature=endscreen

μια τραγωδία
Τον Αύγουστο του 1931 ανέβηκε στο θέατρο Περοκέ η επιθεωρησιακή οπερέτα «ΚΑΤΕΡΓΑΡΑ» των Καπετανάκη – Κατριβάνου. Ήταν στα χρόνια της τελευταίας πρωθυπουργίας του Ελευθέριου Βενιζέλου, μάλιστα οχτώ μήνες πριν πέσει η κυβέρνηση λόγω της οξύτατης διεθνούς οικονομικής κρίσης, που οδήγησε άλλωστε και στη χρεωκοπία της Ελλάδας. Όπως είναι φυσικό όλες οι επιθεωρήσεις ήταν λάβρες κατά της κυβέρνησης Βενιζέλου, και η «Κατεργάρα» δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Υπήρχε όμως ένα νούμερο το οποίο ήταν ιδιαίτερα καυστικό. Το παρουσίαζε ο νεαρός τότε Βασίλης Αυλωνίτης και λεγόταν «Από τους υπουργούς βγήκαν τα κολοκύθια». Σε ένα σημείο ο Αυλωνίτης σατίριζε στενούς συνεργάτες του Βενιζέλου που είχαν μπλεχτεί σε μεγάλο σκάνδαλο της εποχής, «το σκάνδαλο της κινίνης». Σε εκείνο ακριβώς το σημείο, μια μέρα, σηκώνονται τέσσερις «κουμπουροφόροι» και ένας εξ αυτών πυροβολεί σημαδεύοντας τον Αυλωνίτη. Ο Αυλωνίτης έπεσε ακαριαία κάτω γλυτώνοντας τις σφαίρες, που όμως βρήκαν έναν τεχνικό του θεάτρου τον οποίον και σκότωσαν. Δύο από τους δράστες συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν σε επτά χρόνια φυλακή. Ως ηθικός αυτουργός θεωρήθηκε ο Παύλος Γύπαρης, υπεύθυνος και για τη δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη 12 χρόνια νωρίτερα.

πηγή: ΜΙΚΡΟΣ ΡΩΜΗΟΣ

Ο Αυλωνίτης ποτέ δεν ξέχασε το τραγικό αυτό περιστατικό και, όπως διηγιόταν ο Αλέκος Σακελλάριος, πάντα είχε τύψεις στη συνείδησή του καθώς -άθελά του- είχε γίνει αιτία να σκοτωθεί ένας άνθρωπος.

Ο Βασίλης Αυλωνίτης στον ρόλο που υποδυόταν το 1931 στην παράσταση που κατέληξε σε τραγωδία.
(η φωτογραφία είναι από το blog ΜΙΚΡΟΣ ΡΩΜΗΟΣ)

Ε, ρε, μάνα, τι διάολο, σκορδαλιά έτρωγες όταν τη σκάρωνες και βγήκε σαν γαλέος;
στο http://www.youtube.com/watch?v=Xz0HXY1n3xU&NR=1

οι «λατέρνες»
Ο Σακελλάριος έδωσε αγώνα για να πείσει τον Φίνο ότι ο Αυλωνίτης θα μπορούσε να έχει κεντρικό ρόλο στην ταινία «Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο». Η αλήθεια είναι πως μέχρι τότε δεν τον θεωρούσαν μεγάλο ηθοποιό ούτε είχαν σε υπόληψη τις διάφορες καρικατούρες και γκριμάτσες που έκανε στην επιθεώρηση. Όμως στην «Λατέρνα» ο Αυλωνίτης ανέδειξε, πέρα από τις κωμικές, και τις δραματικές του δυνατότητες. Κάτι που έδωσε την ιδέα στον Σακελλάριο, στη συνέχεια της πρώτης «Λατέρνας», στη «Λατέρνα, Φτώχεια και Γαρύφαλλο», να πλάσει για τον Αυλωνίτη έναν ρόλο ακόμα πιο δραματικό. Και ο Αυλωνίτης δεν τον διέψευσε.
Μια από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές της ταινίας, η σκηνή της αρρώστιας του, που ο Αυλωνίτης βλέπει το όνειρο με τις μαυροντυμένες τσιγγάνες, ο Σακελλάριος τη θεωρούσε με καμάρι ως μια από τις καλύτερες σκηνές του ελληνικού κινηματογράφου. Και δεν είχε άδικο.
περισσότερα για τον Αυλωνίτη στην εκπομπή της ΕΡΤ
Τ» ΑΣΤΕΡΙΑ ΛΑΜΠΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Τη σκηνή αυτή, από την ταινία «Λατέρνα, Φτώχεια και Γαρύφαλλο» μπορείτε να τη δείτε παρακάτω.

Η σκηνή αρχίζει στο 2΄και 01΄΄ (Ο Αυλωνίτης είναι συγκλονιστικός!)

από το http://www.youtube.com/watch?v=qns3-se8DMM

Ένα χιουμοριστικό περιστατικό από τα γυρίσματα της ταινίας «Μικροί Μεγάλοι Εν Δράσει» διασώζει ο Γιώργος Λαζαρίδης στο βιβλίο του «Φλας Μπακ – Μια Ζωή Γυρίσματα».
Το περιστατικό επιλέχτηκε όχι μόνο γιατί είναι απολαυστικό, αλλά και γιατί απεικονίζει σε μεγάλο βαθμό το χαρακτήρα των τριών πρωταγωνιστών της ταινίας: του Λάμπρου Κωνσταντάρα, του Βασίλη Αυλωνίτη και της Μαίρης Αρώνη.

Έχουμε ορίσει άφιξη ηθοποιών για τις εννιά το πρωί και ο Κωνσταντάρας, όπως και ο Αυλωνίτης, πάντα συνεπείς, είναι εκεί από τις οχτώ και μισή, αλλά η Αρώνη αργεί. Πάει δέκα, κοντεύει έντεκα και δεν εμφανίζεται, οπότε αρχίζει ένας δικαιολογημένος εκνευρισμός, όταν σε μια στιγμή λέει ο Κωνσταντάρας βαλτός από τους άλλους:
-Κατάλαβες, κύριε, εμ αργεί και μας έχει εδώ στημένους, εμ θα πρέπει να της κάνουμε και χειροφίλημα…
-Τι χειροφίλημα; Λέει αγριεμένος ο κατά τα άλλα καλοκάγαθος Αυλωνίτης, που δεν έχει όμως ποτέ ξαναδουλέψει με την Αρώνη.
-Έτσι είναι, Βασίλη μου, συνεχίζει ο Κωνσταντάρας. Η κυρία Αρώνη είναι του Εθνικού, παίζει στην Επίδαυρο, άρα θέλει χειροφίλημα…
-Δεν είσαι καλά, ρε, που θα τη χειροφιλήσω κιόλας που μ’ έχει στημένο από το πρωί. Δεσπότης είναι ή μητροπολίτης;
Στο μεταξύ μπαίνουν και οι άλλοι στο ψιλό γαζί με στόχο τον Αυλωνίτη.
-Δε γίνεται να μην της κάνεις χειροφίλημα, Βασίλη! Είναι ικανή να θυμώσει και να φύγει… Έτσι το έχουνε στο Εθνικό: καλημέρα και χειροφίλημα…
Τούρκος ο Αυλωνίτης.
-Εγώ χειροφίλημα κομμένη! Άμα δε σα κάνω, φωνάχτε άλλον, άσε δηλαδή που θα τ’ ακούσει και χύμα μόλις έρθει… Ποια νομίζει ότι είναι η μαντάμ;
Κάποια στιγμή καταφθάνει η Αρώνη, αεράτη, φουριόζα, αξιαγάπητη, μπαίνει στην «Ωμπέρζ» και μόλις βλέπει τον Αυλωνίτη ορμάει πάνω του χωρίς να μας πει καλά καλά ούτε μια καλημέρα. Τον αγκαλιάζει ενθουσιασμένη κι αρχίζει να του λέει, εντελώς βέβαια απροειδοποίητη για όσα έχουν προηγηθεί:
-Βασίλη Αυλωνίτη! Δεν ξέρεις πόση είναι η χαρά μου που θα παίξω μαζί σου! Είσαι ο αγαπημένος μου, είσαι σπουδαίος κωμικός, είσαι μεγάλος ηθοποιός κι αυτό ήταν πάντα το όνειρό μου, να παίξω μια μέρα με τον Βασίλη Αυλωνίτη…
Και δεν του τα έλεγε ψέματα όλα αυτά ούτε και για να δικαιολογήσει την αργοπορία της. Τα έλεγε γιατί τα πίστευε. Και τότε είδαμε όλοι μας το πιο… τρελό εκείνης της μέρας.
Ο Αυλωνίτης, που πραγματικά τα είχε χάσει μπροστά σ’ αυτό το χειμαρρώδη ενθουσιασμό, της αρπάζει το χέρι και της λέει:
-Κυρία Μαιρούλα μου! Το χεράκι σου να σου φιλήσω… Δώσ’ μου το χεράκι σου, γιατί κι εγώ αυτό έλεγα τόση ώρα, πότε θα ‘ρθεις να σε γνωρίσω κι από κοντά…

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ «ΦΛΑΣ ΜΠΑΚ – ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΙΝΕΜΑ»
Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ