η γυναίκα που έγινε «βασιλεύς και αυτοκράτωρ των Ρωμαίων»

Μεγάλο λάθος έκανε ο Κωνσταντίνος ΣΤ΄ που συγχώρεσε τη μάνα του και την έκανε ξανά συμβασιλέα του. Ακόμα μεγαλύτερα όμως ήταν τα λάθη του κατόπιν, τα οποία τον έκαναν μισητό σε στρατό και λαό και τελικά του στοίχισαν τον θρόνο.

Πρώτα πρώτα διέταξε τη φυλάκιση και τύφλωση του Αλέξιου Μουσουλέμ, του στρατηγού που τον είχε βοηθήσει να πάρει την εξουσία μετά τον παραγκωνισμό του από την Ειρήνη.
Ο στρατός της Αρμενίας -πιστός στον Μουσουλέμ- στασίασε και ο Κωνσταντίνος, με εκστρατεία του, συνέτριψε την ανταρσία και τιμώρησε με απίστευτη σκληρότητα τους στασιαστές, στιγματίζοντας, για παραδειγματισμό, το πρόσωπο χιλίων στρατιωτών με τη φράση «Αρμενίακος επίβουλος».

Από την εκδικητική του μανία δεν γλίτωσαν ούτε οι πέντε θείοι του -που η Ειρήνη τους είχε χρίσει με το ζόρι ιερείς-, οι οποίοι κατηγορήθηκαν για απόπειρα συνωμοσίας. Ο Κωνσταντίνος καταδίκασε τον μεγαλύτερο σε τύφλωση και τους άλλους τέσσερις σε ακρωτηριασμό (γλωσσότμηση).

Το γεγονός όμως που έκανε τον λαό να ξεσηκωθεί  εναντίον του ήταν η απόφασή του να χωρίσει την νόμιμη σύζυγό του -αναγκάζοντάς την μάλιστα να κλειστεί σε μοναστήρι- για να παντρευτεί την ερωμένη του, την Θεοδότη. Το σκάνδαλο που ξέσπασε ήταν χωρίς προηγούμενο. Από την Κωνσταντινούπολη μέχρι τις μακρινές επαρχίες έφτασε ο απόηχος της γενικής κατακραυγής. Ιδιαίτερα αντέδρασαν οι εικονολάτρες μοναχοί που χωρίς σταματημό «κατακεραύνωναν τον δίγαμο άσωτο αυτοκρατόρα». Ο Κωνσταντίνος υπέπεσε σε νέο λάθος και προσπάθησε να σταματήσει τις αντιδράσεις με διώξεις, φυλακίσεις και εξορίες μοναχών.

Την τεταμένη κατάσταση εκμεταλλεύτηκε η Ειρήνη, που τον Ιούλιο του 797 οργάνωσε συνωμοσία εναντίον του γιου της και συνέλαβε τον Κωνσταντίνο. Οι άνθρωποί της τον φυλάκισαν στο Μέγα Παλάτιο και, στην αίθουσα της Πορφύρας όπου είχε γεννηθεί, μετά από διαταγή της ίδιας της μητέρας του, τον τύφλωσαν.

Έτσι η Ειρήνη πραγματοποίησε το όνειρό της, να βασιλεύσει μόνη της, τολμώντας να κάνει κάτι αδιανόητο, κάτι που δεν είχε προηγούμενο ούτε επόμενο για το Βυζάντιο, να πάρει αυτή -μια γυναίκα- τον τίτλο του αυτοκράτορα και να υπογράφει τις Νεαρές ως «Ειρήνη, μέγας βασιλεύς και αυτοκράτωρ των Ρωμαίων».

Πέντε χρόνια αργότερα, το 802, η Ειρήνη έχασε, μετά από συνωμοσία τον θρόνο της από τον Νικηφόρο Α΄.

ΠΗΓΕΣ

ΚΑΡΟΛΟΣ ΝΤΙΛ “ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ”, Εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ: ΕΙΡΗΝΗ Η ΑΘΗΝΑΙΑ