Γεώργιος Σουρής
Ως πότε τέλος πάντων θα λέγωμεν «ως πότε»;
«Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΦΑΣΟΥΛΗΔΩΝ»
Το κτήνος στην αναίδειαν τον άνθρωπον δεν φθάνει.
«ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ»
Ο άνθρωπος τον άνθρωπον αιώνια γελά.
«ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ»
Αυτός ο πλάνος κόσμος και πάντοτε και τώρα δεν κάνει ό,τι λέγει, δεν λέγει ό,τι κάνει.
«Ο ΦΑΣΟΥΛΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ»
Έρως εύκολος και άνευ δυσκολίας δεν έχει γόητρα ποσώς δεν έχει ποικιλίας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ “ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ”
από τα “ΑΠΑΝΤΑ” Εκδόσεις ΓΙΟΒΑΝΗ
Ο νόμος γράφει «ποτέ μην κλέψεις, μηδέ πεντάρα μηδέ βελόνι», αλλ’ όταν έλθουν τοιαύται σκέψεις, καθείς τον νόμο τον φασκελώνει.
«Ο ΦΑΣΟΥΛΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ»
Ανάθεμα τα γηρατειά!… βογγώ λαχανιασμένος
και τίποτα δε βρίσκεται για να με ξεκουράσει…
ας είναι δεκατέσσαρες φορές αφορισμένος
εκείνος όπου εύχεται ανθρώπου να γεράσει.
“Ο ΦΑΣΟΥΛΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ”
Ένα μάγο βρίσκω και με σταματά και σαν εμπνευσμένος τέτοια μ’ ερωτά: Πες μου, θέλεις δόξες, πλούτη, θησαυρούς; Θέλεις μεγαλεία, τίτλους και σταυρούς; Δεν ζηλεύω, μάγε, τίποτ’ απ’ αυτά, μήτε δόξες θέλω, τίτλους και λεφτά. Μ’ όσες ευκολίες και να τ’ αποκτήσεις πρέπει να δουλεύεις για να τα κρατήσεις. Εγώ θέλω μόνο, μάγε κουνενέ, να κοπροσκυλιάζω μες στον καφενέ, και το κράτος τούτο, που το λεν σακάτικο, να μου κόβει πάντα τακτικό μηνιάτικο.
«Ο ΦΑΣΟΥΛΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ»
“Ο ΡΩΜΙΟΣ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ”
Θεούλη μου, τι σου ‘λθε να μ’ αγιάσεις;
Νομίζεις πως θα μ’ έμελλε καθόλου,
αν ήθελες κι εμένα να κολάσεις
και μ’ έστελνες παρέα του διαβόλου;
Μ’ αρέσει ο παράδεισος στ’ αλήθεια,
χωρίς δουλειά σκοτώνω τον καιρό,
βλέπω αγίους γύρω μου σωρό,
διαβάζω συναξάρια, παραμύθια,
κι ακούω και τραγούδια θεϊκά.
Μα έλα πάλι που δεν έχετε συνήθεια
να λέτε κι ένα δυο πολιτικά!
Συ κυβερνάς τα πάντα με γαλήνη
και ώρ’ απ’ τον θρόνο σου δεν πέφτεις…
Ας ήταν δυνατόν Θεός να γίνει
και άλλος σαν και σένα, λίγο ψεύτης,
να μοιρασθεί των ουρανών τ’ ασκέρι,
να πάνε και με κείνον οι μισοί,
να έρχεται αυτός, να πέφτεις συ,
να γίνεται λιγάκι νταραβέρι.
Μα όλα εδώ είναι τακτικά,
ο ουρανός Θεό εσένα ξέρει,
και δεν μιλούν ποτέ πολιτικά!
Εδώ που μ’ ησυχία όλοι ζούνε,
για μένα είναι κόλαση μεγάλη,
πολιτικά τ’ αυτιά μου ας ακούνε,
κι ας είμαι και στην κόλαση, χαλάλι!
Αν είχες εις το νου να με κολάσεις,
και μ’ έφερες κοντά σου για ποινή,
να! κόλαση για ‘με αληθινή…
Μα, φθάνει πια, Θεέ μου, μη με σκάσεις,
και διώξε με στο λέω παστρικά,
γιατί αλλιώς στιγμή δε θα ‘συχάσεις…
Μονάχος θα μιλώ πολιτικά!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ “Ο ΡΩΜΙΟΣ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ” από τα “ΑΠΑΝΤΑ Γ. ΣΟΥΡΗ” Εκδόσεις ΓΙΟΒΑΝΗ
Γεώργιος Σουρής (1853-1919)
Ενδιαφέρουσες συνδέσεις:
Βιογραφικό και ποιήματα του Γ. Σουρή
Παραθέματα και αφορισμοί από το έργο του Γ. Σουρή
λογομνήμων... 
Σχολιάστε