Ιωάννης Βηλαράς
Στη σκάλα της αρετής καθώς και της κακίας, κανένας άνθρωπος δεν επάτησε το κορφινό σκαλίδι, όλοι οι άνθρωποι είναι περισσότερον ή ολιγώτερο κακοί, κι οι κακοί είναι σε πολλά ενάρετοι.
«ΑΠΑΝΤΑ»
.
Όλα τ’ άλλα ζώα φαίνεται να φχαριστιούνται στις αίσθησές τους και να μη γυρεύουν άλλο παρέκει. Ο άνθρωπος, έχοντας ένα νου, οπού δε δέχεται σύνορα στην περιέργειά του, δείχνει να μη φχαριστιέται στις αίσθησές του και θέλει να μάθει κι εκείνα, οπού δεν είναι της δύναμής του.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΗΛΑΡΑΣ «ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ»
.
Ένας πλούσιος μια φορά, οπού τον πόνηγαν συχνά τα δόντια κι οπού είχε βρη την γιατρειάν του από τα δόντια του Αγίου Αντύπα, ηθέλησε από ευλάβειάν του να ξοδέψη και να συνάξη όλα τα δόντια του Αγίου, οπού να βρίσκονταν, και πως εσύναξε τόσα πολλά οπού δεν μπόρηγε να καταλάβη σαν τι λογής στόμα να είχε αυτός ο άγιος, που χώραγε τόσο πλήθος δοντιών και σε τι του χρησίμευαν.
από το βιβλίο του ΜΙΧΑΛΗ ΠΕΡΑΝΘΗ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ 1453 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ» Εκδόσεις ΕΡΓΩΝ ΠΕΡΑΝΘΗ
Ιωάννης Βηλαράς (1771-1823)
Ενδιαφέρουσες συνδέσεις:
Παραθέματα και αφορισμοί από το έργο του Ι. Βηλαρά
λογομνήμων... 