Ψυχάρης

Μισή λεφτεριά δεν τη θέλει ο λαός μας.                            

“ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ”

Αγάπη και μίσος ζουν πλάγι πλάγι στην καρδιά μας. Με την ίδια δύναμη μισούμε κι αγαπούμε, και κάποτες από τη μια ώρα στην άλλη αγαπούμε ή μισούμε.

ΨΥΧΑΡΗΣ «ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ»

 

Η εφτυχία, τι είναι; ενέργεια και τίποτις άλλο. 

ΨΥΧΑΡΗΣ “ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ” 

   

Την εποχή της μεγάλης διαμάχης μεταξύ «δημοτικιστών» και «καθαρευουσιάνων» ο Ψυχάρης έγραψε στο βιβλίο του «Το ταξίδι μου » το παρακάτω ανέκδοτο: Άβριο βγαίνω στο δρόμο, περνώ μπροστά από ένα μαγαζί, βλέπω μέσα διαμάντια, ρολόγια, πετράδια, μαργαριτάρια. Μπαίνω γρήγορα, αρπάζω τα διαμάντια και τρέχω. Τρέχει πίσω μου ο χρυσοχόος και με πιάνει. Φωνάζει τον αστυνόμο κι ο αστυνόμος θέλει να με βάλη στη φυλακή. Με την καθαρέβουσα δε φοβούμαι το αστυνόμο, γιατί του μιλώ αρχαία κι αμέσως βλέπει την εβγένεια της ψυχής μου. Άμα μ’ αρπάξη και με πη: «Εσύ είσαι ο κλέφτης;» τον κοιτάζω με περήφανο μάτι και για να καταλάβη τι άνθρωπος είμαι, του λέω σοβαρά: «Κύριε αστυνόμε, ουκ ενομίζω. Άπιθι εούν. Κλωψ γαρ ειμί, ουχί δε κλέφτης».

ΨΥΧΑΡΗΣ «ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ»

 

«Το διαβάσαμε μονορούφι» από τον Α. Εφταλιώτη

Ο Αργύρης Εφταλιώτης διηγείται πώς ήρθε σε επαφή με το έργο του Ψυχάρη: Δεν περνάει πολύς καιρός και βγαίνει το «Ταξίδι». Θυμούμαι την πρωινή που τόλαβε ο Πάλλης και σαν τρελός μου φώναξε: «Νάτα αυτά που σούλεγα. Διάβασε και να δεις». Το διαβάσαμε μονορούφι το έργο. Η αλλαγή ήρθε αμέσως μοναχή της. Ανακάλυψα άξαφνα πως μπορούσα να γράφω ό,τι θέλω στη μητρική τη γλώσσα δίχως μήτε τη μισή τη δυσκολία που έβρισκα γράφοντας καθαρεύουσα… (ΝΟΥΜΑΣ 1910)

ΑΡΓΥΡΗΣ ΕΦΤΑΛΙΩΤΗΣ απόσπασμα από την εισαγωγή στις «ΝΗΣΙΩΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ» Εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ 

 

Ψυχάρης (1854-1929)

Ενδιαφέρουσες ιστοσελίδες για τον Ψυχάρη:

Άρθρο του Θ. Πετσάλη Διομήδη για τον Ψυχάρη

Άρθρο στη Νέα Εστία του Η. Βενέζη για τον Ψυχάρη

Αρχική σελίδα