Μία από τις καλύτερες περιπέτειες που γυρίστηκαν ποτέ είναι ο «Ιντιάνα Τζόουνς και οι Κυνηγοί της Χαμένης Κιβωτού» (1981) του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Ακολούθησαν κι άλλες συνέχειες μα νομίζω η πρώτη ταινία είναι αξεπέραστη.
Η σκηνή με την οποία γελάσαμε με την καρδιά μας, όταν ήμασταν παιδιά, είναι η σκηνή που ο Χάρισον Φορντ πυροβολεί και σκοτώνει το μαχητή με το σπαθί που βρίσκεται μπροστά του, τη στιγμή που όλοι νομίζαμε πως θα ήταν ένας δύσκολος αντίπαλος.
από το http://www.youtube.com/watch?v=anEuw8F8cpE
Έχω την εντύπωση πως αυτή η πανέξυπνη σκηνή απεικονίζει σε μεγάλο βαθμό την εξωτερική πολιτική που ασκούν οι ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια, καθώς και την έλλειψη σεβασμού που έχουν δείξει οι κυβερνήσεις των Αμερικανών προς τις ζωές χιλιάδων στρατιωτών και αμάχων των χωρών που είχαν την ατυχία να βρεθούν στο στόχαστρό τους.
.
Ο Σπίλμπεργκ βέβαια είναι ένας μεγάλος καλλιτέχνης και όπως απέδειξε με την ταινία του «Μόναχο» (σε σενάριο των Tony Kushner και Eric Roth) αντιλαμβάνεται πλήρως τα αδιέξοδα στα οποία οδηγεί η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Αυτό φαίνεται στην πιο ενδιαφέρουσα σκηνή της ταινίας, στην οποία συζητούν ένας Εβραίος με ένα Παλαιστίνιο:
«Δε θα πάρετε ποτέ πίσω τη γη σας. Θα πεθάνετε όλοι σε στρατόπεδα προσφύγων, περιμένοντας την «Παλαιστίνη»», λέει ο Εβραίος.
Και απαντάει ο Παλαιστίνιος: «Έχουμε πολλά παιδιά, θα κάνουν κι αυτά πολλά παιδιά. Έτσι μπορούμε να περιμένουμε για πάντα. Κι αν χρειαστεί θα κάνουμε όλο τον πλανήτη μέρος αφιλόξενο για τους Εβραίους».
«Μα αν σκοτώνετε Εβραίους, τότε ο κόσμος θα τους συμπαθήσει και θα σας θεωρήσει κτήνη».
«Ναι, μα κάποτε θα καταλάβουν όλοι πως μας ανάγκασαν να γίνουμε κτήνη (…) Θα χρειαστούν εκατό χρόνια μα θα νικήσουμε. Πόσα χρόνια χρειάστηκαν οι Εβραίοι για να αποκτήσουν τη δικιά τους πατρίδα; Πόσα χρόνια χρειάστηκαν οι Γερμανοί για να κάνουν τη Γερμανία; (…) Δεν ξέρεις τι είναι να μην έχεις πατρίδα».
από το http://www.youtube.com/watch?v=jjmM__ZSZYk
Όμως ο Σπίλμπεργκ τόλμησε ακόμη περισσότερο. Στην τελευταία σκηνή του έργου, την ώρα που πέφτουν οι τίτλοι τέλους, στο βάθος της οθόνης βλέπουμε τους Δίδυμους Πύργους! Ο συμβολισμός είναι ολοφάνερος έστω κι αν ο Σπίλμπεργκ αργότερα το αρνήθηκε. Όσο το παλαιστινιακό παραμένει ανοιχτή πληγή, η τρομοκρατία δεν πρόκειται να σταματήσει.
Όλα λοιπόν έχουν την αιτία τους. Να γιατί η ταινία «Μόναχο» προκάλεσε τόσες αντιδράσεις μεταξύ των φανατικών και στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές.
από το http://www.youtube.com/watch?v=o0fmQTS_ETw
Μιλήσαμε για την αδιαφορία των ΗΠΑ προς τις ζωές των αντίπαλων στρατιωτών και αμάχων, όμως στην ταινία «Hurtlocker» (2008) φαίνεται πως την ίδια κυνική αδιαφορία δείχνουν οι ΗΠΑ και προς τους δικούς τους στρατιώτες, τους οποίους θεωρούν επίσης αναλώσιμους.
Από την ταινία αξέχαστη μου έχει μείνει η σκηνή που ο αμερικανός στρατιώτης προσπαθεί ανεπιτυχώς να σώσει τον ιρακινό πολίτη που είναι ζωσμένος με εκρηκτικά. «I am sorry» κραυγάζει στο τέλος, «I am sorry, i cant do it».
Η σκηνή υπάρχει στο
http://www.youtube.com/watch?v=AT3D2PJ0igc
λογομνήμων... 