Μαρία Δημάδη
Μαρτυρίες για τη δράση της Μαρίας Δημάδη, ηρωίδας της Εθνικής Αντίστασης, που εκτελέστηκε στις 31/8/1944, στο Αγρίνιο από Έλληνες, συνεργάτες των Γερμανών:
Αντωνία Καρτσακλή: Η Μαρία ήτανε μεγάλη κυρία. Οι καλοσύνες της δε λέγονται. Μοίραζε το μισθό της. Μοίραζε το συσσίτιό της στα γεροντάκια και στις γριούλες που περίμεναν έξω από το Φρουραρχείο κάθε μεσημέρι. Έτρεχε και βοηθούσε τους αρρώστους. Η Μαρία, με τ’ όνομα ήτανε. Τόσο καλή, τόσο γλυκιά, μα και τόσο άτυχη ήτανε. Ήτανε μια Παναγιά η Μαρία. Ήτανε η Μαρία, η μάνα των φτωχών.
Γιαγιά Ερασμία (μάνα της Μαρίας): Μια μέρα η Μαρία, που δικάζανε ένα γέρο αγρότη από το Ξηρόμερο, “τι έκανε;” τους ρωτάει και της είπαν ότι “είχε μαχαίρι και ότι ήταν παρτιζάνος”. Τότε η Μαρία μίλησε και είπε: “ότι οι χωρικοί έχουνε το μαχαίρι για να κόβουν το ψωμί τους, ξύλα και χορτάρι και άλλα”. Έτσι κατόρθωσε και τον αθώωσε. Και όταν βγήκε ο γέρος, πήγε και βρήκε τη Μαρία, την αγκάλιασε και της είπε: “Ποια είσαι κόρη μου; Πρέπει να είσαι η Παναγία!”.
Ζακ Βίκτωρ Ελιέζερ: Υπέστην φρικτά βασανιστήρια. (…) Δε θα ξεχάσω όμως ότι η σωτηρία μου οφείλετο εις τη Μαρία Δημάδη, η οποία είχε εξαφανίσει τον φάκελλον μου με το κατηγορητήριο, και έτσι εφόσον πλέον δεν υπήρχε τίποτα το ενοχοποιητικόν, διά κατάλλληλων χειρισμών έπεισε τον φρούραρχον ότι έπρεπε να αφεθώ ελεύθερος.
Ιερέας Κων/νος Παπαβαλής: Όπου επρόκειτο οι Γερμανοί να κάνουν επίθεση, η Μαρία μας ειδοποιούσε, για να παίρνουμε τα μέτρα μας. Μια γερμανική αμαξοστοιχία με πυρομαχικά, στις 9 Απριλίου έρχονταν από Κρυονέρι – Αγρίνιο. Και στη θέση Σταμνά, την ανατίναξε ο Ελασίτης Καπετάν Βονόρτας με τα παλικάρια του. Και οι 65 Γερμανοί στρατιώτες νεκροί.
Γιαγιά Ερασμία: Όταν ρωτούσαμε τη Μαρία τι κάνει, πού πάει, μας απαντούσε: “τρέχω να σώσω τον κόσμο που κινδυνεύει”. Όταν πιάσανε όλους τους Πετροχωρίτες από το χωριό Μακρυνία (…) τους φυλάκισαν. Κι έγινε η δίκη. Η Μαρία φρόντισε με όλους τους τρόπους και τους αθώωσε. Όταν βγήκανε, πήγανε στη Μαρία και την ευχαριστήσανε, και την είπανε: “Τι θέλεις, τρόφιμα ή χρήματα;” Κι η Μαρία τους είπε: “Δε θέλω τίποτα, μόνον φύγετε αμέσως να μη σας ξαναπιάσουνε”. Τότες της είπανε: “Όταν τελειώσει ο πόλεμος θα σου κάνει όλο το χωριό ένα μεγάλο δώρο”. Και όταν μάθανε το θάνατό της χτυπήσανε την καμπάνα και πήγε όλο το χωριό και της κάνανε μνημόσυνο.
από το βιβλίο του ΦΙΛΙΠΠΑ ΓΕΛΑΔΟΠΟΥΛΟΥ “ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΑΔΗ ΗΡΩΙΔΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ” Εκδόσεις ΝΕΣΤΟΡΑΣ
λογομνήμων... 
06/10/2011 στο 5:33 μμ |
Τι κοινότοπη ιστορία! Κι εννοώ, βέβαια, τους «Ελληνες» καταδότες. Δείξτε μου έναν αληθινό Έλληνα ή Ελληνίδα που δικαιώθηκε!
Δεν μπορώ!… Πληγώνομαι, στ΄ αλήθεια και κατόπιν, εννοείται ότι εξοργίζομαι. Γιατί, ποτέ μου δεν κατάλαβα τη λογική αυτή και ούτε θα καταλάβω. Μακάρι, να υπήρχε Θεός και Ψυχή, ώστε να είμαστε σίγουροι ότι έστω κι έτσι αυτές οι «πρώην» ζωές και «νυν» ψυχές να βρουν, πράγματι δικαίωση και γαλήνη… αλλά, ξέρω ΄γω;!
Τα ειλικρινή μου σέβη,
Honky Tonk nl
06/10/2011 στο 5:39 μμ |
Γιατί στις «Σελίδες» δεν υπάρχει ο Μεγάλος Νίκος Καρούζος;
Σας χρεώνω μια μεγάλη παράληψη!
Ευχαριστώ
Honky Tonk nl
06/10/2011 στο 5:49 μμ |
«Θα περάσουν από πάνω μας όλοι οι τροχοί.
Στο τέλος τα ίδια τα όνειρά μας θα μας σώσουν»
Νίκος Καρούζος
«Θα περάσετε όλη σας τη ζωή με το φόβο,
και στο τέλος, θα σας πουν: Δεν ήταν ο λύκος, μοναχά η σκιά του.»
Σταντάλ («Το Κόκκινο και το Μαύρο»)
«Το όνειρο, όμως, άπιαστο απ΄ την πολιτισμένη μοχθηρία, θα διαφύγει και πάλι… και μαζί του κι εμείς.»
Κωνσταντίνος Τζούμας
Από Honky Tonk nl
06/10/2011 στο 5:51 μμ |
Πράγματι μεγάλη παράλειψη, αγαπητή Νικόλ, και σκοπεύω να επανορθώσω. Καλώς ήλθες στο ιστολόγιο μου.
Για το θέμα της προδοσίας, στο οποίο επίσης αναφέρεσαι, δε θα διαφωνήσω, απλώς θέλω να προσθέσω πως εκτός από τους προδότες, η ελληνική ιστορία είναι γεμάτη και από κατά φαντασία προδότες και εννοώ τους ανθρώπους οι οποίοι βαφτίστηκαν «προδότες» με μοναδική αιτία τα πολιτικά μίση και το φανατισμό (π.χ. περίοδο διχασμού, εμφυλίου αλλά και παλαιότερα στην αρχαία Ελλάδα με τον οστρακισμό).
06/10/2011 στο 5:56 μμ |
Πού είναι ο «απάλευτος» Ονορέ ντε Μπαλζάκ;
Honky Tonk nl
06/10/2011 στο 6:47 μμ |
Θωμά, φοβερό ιστολόγιο!
Να ζήσουν οι Μερακλήδες!
Τα σέβη μου
Honky Tonk nl
06/10/2011 στο 8:44 μμ |
Θα μπει κι ο Μπαλζάκ στο πρόγραμμα, γιατί όχι.
Νικόλ, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
12/10/2012 στο 7:48 πμ |
Δόξα και τιμή στην Μεγάλη ΨΥΧΉ της Ελλάδας και του Αγρινίου την
Μαρία Δημάδη.
Οι Σουλιώτες τιμούν την μνήμη της Μεγάλης Ηρωίδας από το Αγρίνιο, γιατί τιμούν την Λεβεντιά και τον αγνό Πατριωτισμό.
Με τέτοιες Σουλιώτισες το Γένος θα πάει μπροστά
Ας παραδειγματιστούν οι Εθνοπροδότες κλεπτοκράτορες πολιτικάντηδες τη σημαίνει Ελληνική Λεβεντιά.
Λευτέρης Ζορμπάς