Φώτης Κόντογλου

Μα άραγες ο Χριστός ήρθε σε τούτον τον κόσμο μόνο για μας τους βαφτισμένους, και δεν ήρθε για ούλον τον κόσμο, για κάθε άνθρωπο που έχει καλή ψυχή, τι Τούρκος, τι Ρωμιός;

«ΤΟ ΑΪΒΑΛΙ, Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ» Εκδόσεις ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

 

Το κάθε τι μέσα σ’ αυτή την εξαίσια φύση, είναι θαυμαστό κι αγαπητό. Θησαυρός για την καρδιά μας. Πίσω από όλα είναι ο Θεός που δίνει σε κάθε τι που έπλασε τη γλυκύτητα του Παραδείσου.

“ΘΑΛΑΣΣΕΣ, ΚΑΪΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΑΒΟΚΥΡΗΔΕΣ”

 

Ο Βασίλης Μουστάκης θυμάται τον Φώτη Κόντογλου: Πρωτόδα τον Κόντογλου το 1947. Με είχε μαζί του ο Μελάς, σε μιαν επίσκεψη που του έκανε. Έμενε τότε, με την οικογένειά του (τη σύζυγο Μαρία και την κορούλα τους τη Δέσπω), σ’ ένα γκαράζ. Είχε πουλήσει το σπίτι του κατά την Κατοχή και κατοικούσαν τότε σ’ εκείνη τη «φάτνη αυτοκινήτων», όπως έλεγε το γκαράζ, που του το πρόσφερε μια σπλαχνική κυρία στο Γαλάτσι. Γκαράζ όμως ήταν τώρα εκείνο ή κομμάτι του παραδείσου επί της γης; Αρκετά μεγάλος χώρος, είχε σκεπασμένους τους τοίχους με εικόνες του μεγάλου αγιογράφου. Σοφάδες ανατολίτικοι. Έπιπλα, το ίδιο. Καντήλια, κηροπήγια, παμπάλαια σκωροφαγωμένα βιβλία. Χράμια με λαϊκή διακόσμηση. Και μια άχνα από μοσχολίβανο. Ένας μπερντές απομόνωνε τα δυο τρία τετραγωνικά μέτρα, που χρησίμευαν για κουζίνα και τουαλέτα.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΥΣΤΑΚΗΣ «Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΓΥΜΝΗ» Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ

 

Φώτης Κόντογλου (1895-1965)

Ενδιαφέρουσες συνδέσεις:

Φ. Κόντογλου: Ο τελευταίος Βυζαντινός, ένας οικουμενικός ελληνιστής

Παρασκήνιο: Εκπομπή της ΕΡΤ για τον Φ. Κόντογλου

Φώτης Κόντογλου (1895-1965)

 

Αρχική σελίδα